Χακάροντας τους Ατελείωτους Νοητικούς Κύκλους της Καθημερινότητας
Πριν από το μάθημα τις προάλλες, ένας από τους αγαπημένους μας μαθητές μού έλεγε ότι δυσκολευόταν να κρατήσει το μυαλό του ήσυχο, ακόμη και κατά τη διάρκεια της πρακτικής του στην ashtanga. Υπάρχουν πολλά που συμβαίνουν στη ζωή του, έλεγε, και ο νους ανακατευόταν, ανεξέλεγκτα.
Του πρότεινα να ακολουθήσει την αναπνοή του στην πρακτική, δίνοντας προσοχή στον ήχο και στην ποιότητα της, προσπαθώντας να διατηρήσει τον ίδιο ήχο για την εισπνοή και την εκπνοή. Αυτός είναι ένας απλός και πολύ αποτελεσματικός τρόπος να κρατάμε το μυαλό απασχολημένο με κάτι που δεν δημιουργεί συναισθήματα και που αποσπά την προσοχή.
Μετά το μάθημα, είχαμε μια υπέροχη συζήτηση και του πρότεινα να χρησιμοποιήσει ένα μάντρα στην καθημερινή του ζωή, ως άγκυρα πίσω στη «μη-σκέψη». Αυτή είναι μια σημαντική πρακτική, την οποία κάνω σχεδόν όλη την ημέρα, για να ξεκουράζω το μυαλό και το νευρικό μου σύστημα και να παραμένω συνδεδεμένη με το παρόν.
Όλοι μας γνωρίζουμε, μέσω της εμπειρίας, πόσο χαμένοι μπορούμε να είμαστε στις σκέψεις μας. Χάνουμε ώρες της ημέρας από τη συνείδησή μας σε μια ομίχλη σκέψης που φέρνει μόνο άγχος και που, στην ουσία, απλώς επαναλαμβάνει τα ίδια διλήμματα χωρίς αληθινές λύσεις ή διορατικότητα. Στην πραγματικότητα, ο εγκέφαλος, ο οποίος καταναλώνει περισσότερη ενέργεια από οποιοδήποτε άλλο όργανο του σώματος, κουράζεται τόσο πολύ από αυτό το συνεχές ανακάτεμα, που χάνει την ικανότητά του για νέες σκέψεις και νιώθουμε κούραση από τις θερμίδες που καταναλώνονται ενώ κάνει κύκλους.
Το να έχουμε μια πρακτική μάντρα και να την τηρούμε όσο περισσότερο μπορούμε κατά τη διάρκεια της ημέρας, στην πραγματικότητα ανακουφίζει τον εγκέφαλο και επιτρέπει στο σώμα να απελευθερωθεί από το σφίξιμο των ακατάπαυστων νοητικών κύκλων. Ασκώντας την για μια εβδομάδα περίπου, αρχίζουμε να νιώθουμε ευρυχωρία στην ημέρα μας, μια ησυχία νοητική. Όσο περισσότερο το κάνουμε αυτό, τόσο πιο εδραιωμένη γίνεται αυτή η ήσυχη ευρυχωρία. Και σε αυτόν τον χώρο, έχουμε πολύ μεγαλύτερη ικανότητα να σκεφτόμαστε ‘έξω από το κουτί’, να βρίσκουμε νέα οπτική θέση. Είμαστε λιγότερο κουρασμένοι και μπορούμε πραγματικά να αφιερώσουμε χρόνο συνειδητά στα θέματα που έχουμε, και με την ευρύχωρη κατάσταση, έχουμε χώρο για διορατικότητα!
Οποιοδήποτε μάντρα μας κάνει. Μπορεί να είναι σε οποιαδήποτε γλώσσα θέλετε, ακόμα και σε μια που δεν καταλαβαίνετε πραγματικά. Πρότεινα στον μαθητή μας να έχει μια δόνηση που να έχει ωραία αίσθηση, έναν ρυθμό, και να είναι λίγο μεγαλύτερη από 3-4 λέξεις, απλά επειδή χρειάζεται λίγο περισσότερη επίγνωση για να επαναλάβει μια μεγαλύτερη φράση.
Τέλος, το πιο σημαντικό, είναι να το κάνουμε αυτό με τη σαφή, συνειδητή πρόθεση να ελευθερώσουμε το μυαλό από αυτούς τους μη βοηθητικούς κύκλους. Να γίνουμε συνειδητά ο οδηγός της σκέψης και της προσοχής, αντί να γίνουμε θύμα οποιουδήποτε άγχους ή σύγχυσης φέρνει η ζωή. Το να είμαστε οδηγός με αυτή την έννοια δεν σημαίνει «έλεγχο» των σκέψεων, το αντίθετο, έχει να κάνει με την απελευθέρωση του ελέγχου, και το κάνουμε οδηγώντας απαλά το μυαλό μακριά από τον αυτόματο πιλότο του και σε μια ήσυχη και χαλαρή κατάσταση. Μόνο τότε μπορούμε να κάνουμε πραγματικά πρωτότυπες επιλογές και να βρούμε λύσεις σε καθημερινά προβλήματα.
To read this in English please press here.
Για περισσότερα άρθρα της Ανέττας μπορείτε να επισπευτείτε το blog της, Freedom in Awareness